HISTORIA SZKOŁY
Gmina Krośnice położona jest na terenie Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy, wśród największego skupiska stawów oraz wielkich połaci lasów. Stanowi wymarzone miejsce dla ornitologów, rowerzystów, kajakarzy oraz turystów pragnących odpocząć od zgiełku miasta wśród dzikiej, nieskażonej przyrody.
Krośnice wymieniane są w dokumentach z XIV w. jako Kraśnice/Kraschnitz (prawdopodobnie od słowa "krasny" - piękny lub "krasić" - zdobić). Nazwa wywodzi się z podania ludowego, które mówi, że na terenie dzisiejszych Krośnic istniała Kraina Róż. W tym baśniowym świecie stał Różany Pałac, którego zdobienia na kolumnach, balustradach i sufitach wykonane były na kształt pąków róż.
W 1609 r. Krośnice wzmiankowane są jako wieś należąca do rycerza Postolskiego, a w 1700 roku do Ernesta Gotfryda von Berge. Kościelna i szkolna wizytacja z września 1778 r. wspomina, iż do szkoły w Krośnicach uczęszczało 57 dzieci. Ich nauczycielem był Jan Henryk Guhl.
Miejscowość jesz malowniczo położona pośród lasów i stawów rybnych. W 1847 r. osiedlił się tutaj przybyły z Westfalii szlachcic Adelberdt von der Recke-Volmerstein (1791-1878 r.). 28 sierpnia 1860 r. założył Deutschen-Samariter-Ordens-Stift, czyli fundację, która dała początek lecznicy dla chorych nerwowo, nieuleczalnie chorych dzieci, ślepych i sparaliżowanych. Statut określał fundację jako organizację dobroczynną, a jej dochody miały opierać się o darowizny, zapisy spadkowe i dobrowolne datki. Wśród dobroczyńców zakładu leczniczego znalazły się najwybitniejsze nazwiska XIX-wiecznej Europy - cesarz Napoleon III, król Prus Wilhelm I, następca tronu Holandii, Wielki Książę Meklemburgii i Szwerin książę Fryderyk oraz generalicja, ministrowie i dyplomaci.
Przed II wojną światową w budynku wybudowanym w 1910r przy obecnej ulicy Szkolnej (Schulstrasse 10) w Krośnicach mieściła się Ludowa Szkoła Ewangelicka (Ewangelische Schule). Do szkoły tej uczęszczali uczniowie z Krośnic i okolicznych miejscowości, ucząc się w niej czytania, pisania, rachunków, śpiewu, przyrody, geografii itd. Posiadała ona tylko 2 klasy, w których odbywały się zajęcia (na parterze i 1 piętrze). W budynku znajdowały się też 2 mieszkania nauczycielskie rodzin Schulz i Scharzer. W latach 1937 – 1945 dyrektorem szkoły był pracujący w niej od 1919r. p. Martin Schulz ( wcześniej był nim p. Rudiger ). Zastępcą dyrektora był dojeżdżający z Milicza p. Glatz. Dyrektor Schultz uczył przyrody, śpiewu i rachunków.
Z opowieści ówczesnych uczniów wiadomo, że dyrektor Schulz szczególnie lubił zajęcia muzyczne. Grał on na skrzypcach, pianinie i organach. Kierował też krośnickim chórem. Jego obowiązkiem było też uczestniczenie w ceremoniach pogrzebowych Krośniczan i śpiewaniu na nich pogrzebowych pieśni. Pełnił on też funkcję sekretarza krośnickiego wójta p.Franza oraz prowadził zajęcia na kursach dokształcających dla dorosłych. Zajęcia sportowe odbywały się na boisku obok szkoły oraz na szkolnym podwórzu. Na terenie szkolnym znajdowały się też służbowe ogródki ( działki ) nauczycielskie. Oprócz tego każdy nauczyciel miał kawałek pola na którym uprawiał ziemniaki i zboże. W pracach w ogródkach pomagali uczniowie oraz miejscowy rolnik p.Neldner. Szkołę sprzątała p.Weigelt mieszkająca na końcu ulicy pod nr.24 Lekcje zaczynały się o godź. 7 a kończyły o 12 w południe.
Po zakończeniu II wojny światowej, repatrianci ze wschodnich kresów Rzeczpospolitej, którzy osiedlili się w Krośnicach i okolicznych wsiach postanowili reaktywować szkołę, pod kierownictwem sołtysa Józefa Polka przybyłego z grupą z okolic Bohorodyczyna pow. Tłumacz, w czerwcu 1945r. Duża liczba dzieci zmusiła nowych mieszkańców do zorganizowania nauki, którą miała poprowadzić przybyła do Krośnic 1 sierpnia 1945r. nauczycielka Bronisława Waligórska. Budynek szkolny przy ul. Szkolnej był doszczętnie zdewastowany, przy pomocy mieszkańców udało się go względnie uporządkować i 1 września grupa ok.100 dzieci rozpoczęła naukę w dwuklasowej szkole podstawowej.
Po trzech miesiącach nauki odbyła się uroczystość poświęcenia szkoły w której oprócz mieszkańców wzięli udział: pełnomocnik rządu dr Michalak i inspektor szkolny z Milicza E.Idziński. Komitet organizacyjny uroczystości oprócz nauczycielki tworzyli m.in.: wójt gminy Kazimierz Iwanicki, sekretarz gminy Aleksander Rychcik, sołtys Tomasz Smardzewski, siostra „ czerwonego krzyża” Maria Jankowska, przewodniczący koła rodzicielskiego Józef Polk, Rozalia Lombardzka, Maria Kwiecień, Rozalia Bilińska.
Od 1 września 1953r nauka odbywa się w dwóch budynkach, w jednym uczą się klasy 1 i 2, a w drugim 3 – 7, w szkole mieszkają też pracujący w niej nauczyciele. Od nowego roku szkolnego p.Pieczonko, która wyjechała do Krakowa zastąpił nauczyciel Adam Czemerys.
W 1975r. w wyniku reformy administracyjnej kraju powołano Zbiorczą Szkołę Gminną w Krośnicach do której uczęszczali uczniowie z okolicznych wsi gdzie dokonano likwidacji małych szkół wiejskich np. w Świebodowie. 1 września 1999r. w wyniku ogólnopolskiej reformy edukacji wprowadzono 3 – letnie gimnazja i takiego typu szkoła powstała również w Krośnicach w budynku przy ulicy Szkolnej.
Źródło:
- - „Kroniki szkolnej szkoły powszechnej"
- - „Dolnośląskie podróże z historią, śladami ludzi niezwykłych"